niedziela, 4 listopada 2012

- Pamiętnik niewidzialnej -

Otwieram oczy po niespokojnej nocy ... Chce budzić się bez strachu... Nie bać się o dziś, o jutro, o zawsze .. Kiedy los rzucił mnie na kolana zaczęłam się bać. Zadaję sobie tysiące pytań, które zostają bez odpowiedzi. Najważniejszym pytaniem jest to : Jak długo ???  Nikt nie zna na nie odpowiedzi. Myślę o tym jak przeżyć to życie by go nie zmarnować. Tysiące myśli kłębi mi się w głowie... ale żadna nie daje odpowiedzi. Jedna myśl przeszywa moją świadomość. Sprawia, że zaczynam się bać ... Dlatego pragnę w życiu coś zrobić. Dać komuś odrobinę radości, może miłości i ciepła. Chcę przeżyć moje życie tak, by kiedyś ktoś stanął nad moim grobem i szczerze zapłakał....  Julia


"  ... przede mną droga, którą muszę przebyć tak jak Ty
   ... wokoło ludzie, których kochać trzeba tak jak Ty
   ... nie łatwo cudzy ciężar wziąć w ramiona tak jak Ty
Mój Mistrzu poniosę wszystko jeśli  będziesz ze mną zawsze Ty. "

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz